Μπορεί ένα άτομο να είναι βέβαιο
για την αιώνια μοίρα του όσο βρίσκεται εδώ στη γη;

Αναφέρεται στο Σαχίχ Μουσλίμ (71/2816) από την Αΐσα, τη σύζυγο του Προφήτη, ότι συνήθιζε να λέει: Ο Απεσταλμένος του Θεού είπε, “κανείς δεν θα εισέλθει στον Παράδεισο από τα έργα του”. Είπαν, “Ούτε εσύ, Ω Απεσταλμένε του Θεού;” Είπε, “Ούτε εγώ, εκτός αν ο Θεός με καλύψει με το έλεός Του, και να γνωρίζετε ότι τα πιο αγαπητά έργα στον Θεό είναι εκείνα που γίνονται με συνέπεια, ακόμη κι αν είναι λίγα.”

Και μια ελεγμένη αφήγηση: “Ο Αμπού Κουράιμπ μας είπε· είπε: ο Ιμπν Γιαμάν [διηγήθηκε] από τον Μάλικ ιμπν Μουγκούλ, από τον Αμπού Ίσακ, ο οποίος είπε: Όταν ο Αμπού Μαϊσάρα αποχωρούσε για το κρεβάτι του, έλεγε, ‘Μακάρι η μητέρα μου να μην με είχε γεννήσει,’ και μετά έκλαιγε. Είπαν, ‘Τι σε κάνει να κλαίς, Ω Αμπού Μαϊσάρα;’ Είπε: ‘Μας έχει ενημερωθεί ότι θα έλθουμε σε αυτό, αλλά δεν μας έχει ενημερωθεί ότι θα βγούμε από αυτό.’ Τότε αποκαλύφθηκε το εδάφιο: ‘Τότε θα σώσουμε όσους φοβήθηκαν τον Θεό, και θα αφήσουμε τους αδίκους μέσα σ’ αυτό, γονατιστοί.’”

Και αυτό που επιβεβαιώνει ακόμη περισσότερο την ορθότητα αυτών των δύο αφηγήσεων είναι ό,τι εμφανίζεται στη Σούρα Μαριάμ:

19:{71} Και δεν υπάρχει κανείς από εσάς που να μην έρθει σ’ αυτό· με τον Κύριό σου αυτό είναι ένα αναπόφευκτο ανακτήσιμο δίκαιο.{72} Τότε θα σώσουμε όσους φοβήθηκαν τον Θεό, και θα αφήσουμε τους αδίκους μέσα σ’ αυτό, γονατιστοί.

Άρα αν τα έργα (οι δίκαιες πράξεις) δεν εισάγουν κάποιον στον Παράδεισο—ακόμη οι σπουδαιότεροι των προφητών και ο Σφραγιστής των Απεσταλμένων, για τον οποίο ειπώθηκε, “Και δεν σε στείλαμε παρά ως έλεος για τους κόσμους”—τότε ποια είναι η μοίρα του απλού Μουσουλμάνο; Και ποιο είναι το όφελος του να καλεί κανείς τους ανθρώπους στο Ισλάμ αν το Ισλάμ δεν τους εγγυάται τον Παράδεισο; Και ποια είναι η λύση; Η λύτρωση είναι η λύση.

Όταν ο Θεός έδωσε στον προφήτη Μωυσή τον Νόμο και όρισε ότι όποιος τηρεί τις Δέκα Εντολές και ζει σύμφωνα με αυτές θα ζήσει για πάντα και δεν θα πεθάνει. Και όταν κάθε άνθρωπος απέτυχε να τηρήσει αυτές τις εντολές, ο Θεός τοποθέτησε στο Ευαγγέλιο τον δρόμο της αποδοχής ενώπιον του Θεού στην Επιστολή προς Ρωμαίους και στο Κατά Ματθαίον, κεφάλαια 5–7 . Τι διδάσκει λοιπόν το Κοράνι για την απόκτηση του Παραδείσου και της αιώνιας ζωής; Είναι το έλεος; Και πώς το λαμβάνεις χωρίς να ικανοποιήσεις τη δικαιοσύνη του Θεού; Διεκπληρώνεται η δικαιοσύνη του Θεού με το αρνί που σφάζεται στην εορτή; Όχι, διότι ο άνθρωπος που φέρει την ευθύνη για την παραβίαση των εντολών του Θεού—ο οποίος έχει δημιουργηθεί κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του Θεού—έχει εξαιρετικά μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού, και ο Θεός είναι απερίγραπτα και απεριόριστα μέγας· το μέγεθός Του δεν μπορεί να μετρηθεί. Επομένως, το αρνί που σφάζεται στην εορτή της Ιντ αλ-Αντάχ δεν μπορεί να έχει επαρκή αξία ως λύτρα για έναν άνθρωπο· είναι μάλλον ένα σημάδι αυτού που φαίνεται στη Σούρα αλ-Σαφφάτ 37:107 “Και τον εξαγοράσαμε με μια ισχυρή θυσία.”. και γι’ αυτό ένας Μουσουλμάνος θα πρέπει να μελετήσει με ειλικρίνεια και να κατανοήσει πώς να αποκτήσει τη λύτρωση, που είναι το κεντρικό θέμα που συνδέει την Ιερή Βίβλο από τη Γένεση έως την Αποκάλυψη, ώστε να είναι βέβαιος ότι οι αμαρτίες του συγχωρούνται και ότι γίνεται αποδεκτός ενώπιον του Θεού (Ω εσύ που είσαι πολύ αγαπητός στην καρδιά του Θεού).

Και το ερώτημα τώρα: είχαν οι άλλοι προφήτες και οι πραγματικοί πιστοί εξασφάλιση εισόδου στον Παράδεισο (αλ-Φιρνταούς προς το παρόν μέχρι να τελειώσει ο κόσμος και να έρθει η Ημέρα του Τελευταίου, και να μετακινηθούν από τον παράδεισο στον ουρανό, που είναι η κατοικία του Θεού με τους ανθρώπους); Ναι, και αυτοί είναι μερικοί από τους ανθρώπους για τους οποίους η Ιερή Βίβλος μαρτυρεί:

Ο απόστολος Παύλος:

Φιλιππησίους 2: 21 Διότι για μένα, η ζωή είναι ο Χριστός και ο θάνατος είναι κέρδος.

2 Τιμοθέου 4: 6-8 Διότι ήδη χύνομαι ως σπονδή, και ο καιρός της αναχώρησής μου έχει έρθει. Έχω αγωνιστεί τον καλό αγώνα, έχω τελειώσει τον δρόμο, έχω φυλάξει την πίστη, Τελικά υπάρχει για μένα αποθηκευμένο το στεφάνι της δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος, ο δίκαιος Κριτής, θα μου δώσει εκείνη την ημέρα, και όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε όλους όσοι αγαπούν την εμφάνισή Του.

Ο απόστολος Ιωάννης: