فدیه و نجات خدا برای بشریت

مرقس ۵:۱–۱۷: آن‌ها به آن سوی دریا، به ناحیهٔ گادارنیان رسیدند. و چون از کشتی بیرون آمد، فوراً مردی که روح ناپاک داشت نزد او آمد. او در میان گورها زندگی می‌کرد و دیگر هیچ‌کس نمی‌توانست او را ببندد، حتی با زنجیر، زیرا بارها با دست‌بند و زنجیر بسته شده بود، اما زنجیرها را پاره می‌کرد و دست‌بندها را خرد می‌نمود، به‌گونه‌ای که هیچ‌کس او را رام نمی‌توانست کند. شب و روز در میان گورها و بر فراز تپه‌ها همیشه فریاد می‌زد و خود را با سنگ‌ها می‌برید. وقتی از دور عیسی را دید، دوید و پیش او افتاد. و با صدای بلند فریاد زد و گفت: «چه ارتباطی با من داری، ای عیسی، پسر خدای متعال؟ به خدا قسم تو را قسم می‌دهم، مرا معذب مکن!» زیرا او به او می‌گفت: «ای روح ناپاک، از این انسان بیرون بیا.» … و آنان به سوی عیسی آمدند و مردی را دیدند که لِژیون بر او بود، نشسته، پوشیده و در خِرَد خویش, و ترسیدند. کسانی که آن را دیدند به دیگران گفتند چگونه آن مرد دچار شیاطین نجات یافت...

همچنین در لوقا ۱۹:۱–۱۰ سپس او وارد شد و از کنار اریحا گذشت. و ناگاه مردی به نام زَکّیّا که رئیس مأموران مالیات بود و ثروتمند بود، می‌خواست عیسی را ببیند که او کیست، اما به‌خاطر جمعیت نمی‌توانست؛ زیرا قد کوتاه بود. بنابراین جلو دوید و بر یک درخت سِکامور بالا رفت تا او را ببیند، زیرا قرار بود از آن راه عبور کند. وقتی عیسی به آنجا رسید، نگریست، او را دید و به او گفت: «زَکّیّا، شتاب کن و پایین بیا، زیرا امروز باید در خانهٔ تو بمانم.» پس او شتابان پایین آمد و با خوشحالی او را پذیرفت... زَکّیّا ایستاد و به خداوند گفت: «نگاه کن ای خداوند، نیمی از اموالم را به فقرا می‌دهم، و اگر از کسی به زور گرفته‌ام، چهار برابر برمی‌گردانم.» آنگاه عیسی به او گفت: امروز نجات به این خانه آمده است ، زیرا او نیز فرزندی از ابراهیم است، زیرا پسر انسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات دهد.»

و فرشتهٔ جبرئیل به مریمِ مقدس و مبارکهٔ باکره اعلام کرد «و نام او عیسی خوانده خواهد شد، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد.» و رسول پطرس نزد کاهنان و مردم در اعمال رسولان ۴:۱۲ "هیچ نجاتی در هیچ‌کس جز او نیست، زیرا هیچ نام دیگری در زیر آسمان داده نشده است که به‌واسطهٔ آن باید نجات یابیم.» و همچنین اعمال رسولان ۱۰:۴۲ «تمام پیامبران دربارهٔ او گواهی می‌دهند که هر کس به او ایمان آورد بخشودگی گناهان را به‌واسطهٔ نام او دریافت می‌کند.». و در نامهٔ به عبرانیان ۷:۲۵ "بنابراین او قادر است تا تا آخرین حد کسانی را که به سوی خدا از طریق او می‌آیند نجات دهد، زیرا او همیشه زنده است تا برای ایشان شفاعت کند.» اگر تو از خداوند عیسی با تمام دل خود و اختیار خود، به‌ایمان و بدون اتکا به هیچ استحقاقی در خود بخواهی، چنان‌که در نامهٔ به افسسیان ۲:۸ آمده است «زیرا به فیض به وسیلهٔ ایمان نجات یافته‌اید و این از خود شما نیست؛ این هدیهٔ خداست، نه از اعمال، تا هیچ‌کس فخر نکند.» آنگاه او گناهان تو را خواهد بخشید و تو را از آن‌ها تطهیر خواهد کرد و تو را از هر چیزی که تو را به بردگی کشیده رها خواهد نمود—سیگار، الکل، مواد مخدر، مسائل جنسی... و تو قدرت نجات‌دهنده و آزادکنندهٔ خداوند عیسی را در زندگی‌ات تجربه خواهی کرد و زندگی نو، شاد و پر از شادی و صلح را آغاز خواهی نمود که با رسیدنت به آسمان به پایان خواهد رسید.

این داستانی است که در یکی از محله‌های بسیار فقیر در حومهٔ قاهره رخ داد:
یک مبلغ انجیل به دیدار یک خانوادهٔ مسیحی رفت تا بشارت نیک را به آن‌ها برساند و دربارهٔ ارزش انسان در چشم خدا از آیهٔ «تو در نگاه من عزیز و محترم شده‌ای و تو را دوست داشته‌ام» و ضرورت توبه نسبت به خدا و زندگی در پاکی و احترام نسبت به خدا صحبت کرد. در جریان گفتگو متوجه شد پدر با نگاهی گویی می‌خواهد چیزی بگوید که مخصوص دخترش است. بعد از نماز، آن‌گاه که مبلغ می‌خواست برود، دختر از او خواست صبر کند و با پدرش تند سخن گفت و به او گفت: «تمام سال حتی یک مرغ نخورده‌ایم. وقتی شب ساعت ۱۰ بیرون می‌رفتم و ساعت ۱ برمی‌گشتم و به تو ۱۰۰ پوند می‌دادم، مگر تو تعجب نکردی که آن‌ها را از کجا آورده‌ام؟ چرا آن‌طور به من نگاه کردی؟ حالا من شناخته شده‌ام، و ۲۰۰,۰۰۰ پوند دارم—فکر می‌کنی آن‌ها را از کجا آورده‌ام؟» دختر غش‌کنان بر زمین افتاد و با گریه زانو زد برای دعا و از خدا رحمت، بخشش و رهایی از وضعیتی را طلبید که بدان رسیده بود—وضعیتی از تحقیر، از دست دادن و پستی خودارزش‌مندی. او از نماز برخاست به‌عنوان انسانی نو، و صلح خدا قلبش را پر کرد. صبح روز بعد رفت و ۲۰۰,۰۰۰ پوند را از بانک برداشت و به یکی از کلیساها برد تا به خدا تقدیم کند. اما کشیش قبول نکرد این مبلغ را، برطبق آموزهٔ خداوند که مزد فاحشه نباید وارد صندوق خدا شود، و او را به کلیسایی ارجاع داد که از کسانی مانند او مراقبت و حمایت می‌کند، و او رفت و پول را پرداخت. پدرش از این خوشحال نشد و به او گفت پول را برگردان و همان‌طور که قبلاً زندگی می‌کردی زندگی کن، وگرنه نمی‌توانی در خانهٔ آن‌ها بمانی، و او را از خانه بیرون کرد. بعضی مؤمنان پارسا به داستانش علاقه‌مند شدند و ۳۰,۰۰۰ پوند جمع کردند تا برای او یک خواربارفروشی باز کنند، و درآمد ماهانه‌اش حدود ۱,۵۰۰ پوند شد و راضی و شکرگزار بود. جوانی پارسا او را شناخت و با او ازدواج کرد، و از او خواست کار را رها کند تا برای مبلغان دیگران که مانند او بودند موعظه کند تا توبه کنند و به سوی خدا بازگردند. او اکنون از نه زن جوان که او را یافته‌اند مراقبت می‌کند، و آن‌ها از زندگی بی‌معنی و بی‌هدف به زندگی بهتر و جاویدان بازگشته‌اند. خداوند به او ارزش، کرامت و عزت نفسش را بازگرداند، و اکنون هدفی برای زیستن دارد، از محبت خدا و همسرش لذت می‌برد و از کمالِ صلح الهی و مراقبت او بهره‌مند است.

آیا می‌خواهی از گناهانت و داوری هولناک آن‌ها نجات یابی و زندگی ابدی شاد و رابطهٔ شخصی با خالق خود که تو را آنگونه که هستی دوست دارد و برایت ارزش قائل است و هر روز از تو مراقبت می‌کند داشته باشی؟ اکنون از عمق قلبت از او بخواه، زیرا او منتظر شنیدن توست و مشتاق یافتن در تو اشتیاقی به سوی خود است؛ به او احترام بگذار و به او پاسخ ده. او مصمم به انجام این کار است و در انتظار توست.

پیشگویی‌ها در عهد عتیق دربارهٔ تولد مسیح

میکا ۵:۲ «اما تو ای بیت‌لحم افراطه، اگرچه کوچک هستی تا در میان هزاران یهودا باشی، از تو برای من کسی بیرون خواهد آمد که در اسرائیل فرمانروایی کند، و خروج‌های او از روزگاران کهن، از ایام ازلی خواهد بود."

اشعیا ۹:۷ زیرا که برای ما کودکی متولد شد، برای ما پسری داده شد، و سلطنت بر شانهٔ او خواهد بود، و نام او مشاور شگفت‌انگیز، خدای قوی, پدر ابدی، شاهِ صلح.

اشعیا ۵۳:۳ نزد مردم خوار و رانده، مرد اندوه‌ها و آشنا به رنج بود، و چنان که کسی از او روی برمی‌گردانیم او خوار شد و ما او را ارج ننهادیم.۴ با این‌همه او دردهای ما را برداشت و رنج‌های ما را بر دوش کشید. اما ما او را مجروح و از میان برده‌شده به‌نظر آوردیم، زده و از جانب خدا عذّابی دیده.۵ اما او برای تخلّفات ما شکافته شد، برای گناهان ما خرد شد؛ کیفر ما بر او قرار گرفت و به سبب زخم‌های او ما شفا یافتیم.۶ همهٔ ما مانند گوسفندان گمراه شده‌ایم؛ هر یک به راه خویش برگشته‌ایم، و خداوند گناه همهٔ ما را بر او نهاد. (این پیشگویی دربارهٔ رنج‌های مسیح به‌خاطر ما حدود ۷۰۰ سال پیش از آمدن مسیح نوشته شده است)