WOLNOŚĆ WYZNANIA
Księga Rodzaju 2:16–17
16 A Pan Bóg przykazał człowiekowi, mówiąc: Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do woli:
17 Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść: gdy spożyjesz z niego, na pewno umrzesz.
Księga Powtórzonego Prawa 30:19 Wzywam dziś na świadków przeciwko wam niebo i ziemię: położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo; wybierz więc życie, abyś żył ty i twoje potomstwo
Ewangelia Mateusza 16:24 Wtedy Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i Mnie naśladuje.
Kiedy Bóg stworzył Adama i Ewę, dał im wolność, by byli Mu posłuszni lub nie. Jednak wskutek zwiedzenia diabła człowiek popadł w nieposłuszeństwo i otrzymał wyrok śmierci.
Gdy Bóg dał prawo przez Mojżesza proroka, zachęcał lud, aby wybrał życie i błogosławieństwo. Chrystus natomiast daje ludziom wolność, by szli za Nim drogą krzyża.
Koran również mówi w:
Sura 2:256 Nie ma przymusu w religii. Droga prosta stała się już wyraźna wobec błędu. Kto więc odrzuca Taghuta i wierzy w Allaha, uchwycił się niezawodnej rękojeści, która się nie łamie. A Allah jest Słyszący i Wiedzący.
Sura 109:6 Dla was wasza religia, a dla mnie moja religia.
A także w:
Sura 10:99 Gdyby twój Pan zechciał, wszyscy, którzy są na ziemi, uwierzyliby – wszyscy razem. Czy więc miałbyś zmuszać ludzi, aby stali się wierzącymi?
Bóg powiedział mu również: „Ty jedynie ostrzegasz ludzi”. Jednak później prorok Mahomet zmienił to, mówiąc, że kto zmieni swoją religię, ma być zabity, a niewierny musi przyjąć islam, zapłacić dżizję lub zginąć.
Czy Bóg przyjmuje przymuszone uwielbienie czy uwielbienie płynące z kochającego, dobrowolnego serca? Ten, kto przyjmuje islam, aby uniknąć śmierci – czy jego nawrócenie wynika ze strachu czy z pełnego przekonania?